گـآهـــے פـرفـهــآ وزטּ  نــבآرنـב

ريـتمــ  نــבآرنـב

 آهـنـگــ نــבآرنـב

امـآ פֿـوبــ گــوشـ ڪـטּ...

בرב בآرنـב!!!

انکه چشمان تو را اینهمه زیبا میکرد

 کاش

 از روزازل فکر دل ما میکرد تقدیم به زندگی

 دوستت دارم از طلوع عشق تا غروب سرنوشت

پناهم می دهی امشب ؟

 میان آب و گل رقصان ،

میان خار و گل خندان در آن آغوش نورانی ،

پناهم می دهی امشب ؟

دل و دین در کف یغما و من تنها در این هنگام روحانی ،

پناهم می دهی امشب ؟

اگر می خواهی مرا ببینی

پلکهایت را روی هم بگذار

و چشمانت را ببند...

من همانی هستم

که هیچ وقت مرا ندیدی.

همیشه برای گلی گلدون باش

که اگه به آسمونم رسید

یادش نره ریشه اش کجاست .

فراموشت نمی کنم

آنگاه که برای آخرین بار از من پرسیدی:

من و زندگیت یکی را انتخاب کن

و من زندگی خود را انتخاب کردم

و تو رفتی.

بی آنکه بدانی تو

 تمام

زندگیم بودی...

صبر کن عشق تو تفسیر شود بعد برو ،

 یا دل از ماندن تو سیر شود بعد برو ،

خواب دیدی که دل دست به دامان تو شد ،

 تو بمان خواب تو تعبیر شود بعد برو ،

لحظه ای باد تو را خواند که با او بروی ،

تو بمان تا به یقین دیر شود بعد برو ،

صبرکن عشق زمینگیر شود بعد برو ،

یا دل از دیده ی تو سیر شود بعد برو ،

تو اگر کوچ کنی بغض خدا می شکند ،

 تو بمان گریه به زنجیر شود بعد برو .

پشت دریا شهریست که

یک دوست در آن جا دارد
هر کجا هست ،

به هر فکر ،

به هر کار ،

به هر حال ،

عزیز است خدایا تو

نگهدارش باش

عادت ندارم درد دلم را ،

به همه کس بگويم ...

پس خاکش ميکنم زير چهره ي خنـدانم...

تا همه فکر کنند

نه دردي دارم و نه قلبي ...